Confessions ความโหดร้ายที่วัยรุ่นสามารถทำได้

ความโหดร้ายที่วัยรุ่นสามารถทำได้ และความสุขุมรอบคอบของสังคมญี่ปุ่นที่แสดงในภาพยนตร์เรื่อง Confessions ของเท็ตสึยะ นากาชิมะ จะสร้างความตกตะลึงให้กับระบบของผู้ชมทุกคน สิ่งที่น่าตื่นเต้นยิ่งกว่านั้นคือการลงโทษที่ครูและตัวเอกทำกับนักเรียนของเธอในข้อหาก่ออาชญากรรมที่ใจแข็ง ภาพยนตร์ระทึกขวัญแนวแก้แค้นที่เหยียดหยาม อนาธิปไตยและสร้างสรรค์อย่างไม่มีที่ติ 

มีการหักมุมทางสังคมกับภาพลักษณ์ของ Mater Dolorosa ไม่มีการผ่อนปรนความตึงเครียด ไม่มีการไถ่ถอนตัวละครใดๆ และตอนจบที่ไร้ความปรานีพอๆ กับผลตอบแทนที่น่าพึงพอใจ ความโหดร้ายที่วัยรุ่นหนุ่มสาวมีความสามารถและความรอบคอบทางศีลธรรมของสังคมญี่ปุ่นที่แสดงใน “คําสารภาพ” ของเท็ตสึยะ นากาชิมะจะสร้างความตื่นตระหนกให้กับระบบของผู้ชมทุกคน

Confessions เริ่มต้นด้วยคำพูดอำลาของอาจารย์กับนักเรียนมัธยมต้นในวันที่เธอลาออก

เธอบรรยายเกี่ยวกับคุณค่าของชีวิตแต่กลับกลายเป็นการเปิดเผยเกี่ยวกับประวัติส่วนตัวของเธอ ซึ่งกลับกลายเป็นเรื่องเลวร้ายมากขึ้น เธอกล่าวหาว่านักเรียนสองคนในชั้นเรียนของเธอ ชูยะ (ยูกิโตะ นิชิอิ) อัจฉริยะด้านวิทยาศาสตร์ และนาโอกิ (คาโอรุ ฟูจิวาระ) ผู้โดดเดี่ยวจอมขี้เกียจ ร่วมกันฆ่ามานามิ ลูกสาววัย 5 ขวบของเธอ เมื่ออายุ 14 ปี พวกเขาได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย 

แต่โมริกุจิก็ตกลงใจได้สำเร็จ สมมติว่าเด็กๆ เรียนรู้ว่าการร้องไห้เพราะนมที่หกนั้นไม่มีประโยชน์ มีภาพยนตร์โฆษณาไม่กี่เรื่องที่กล้าเปิดเรื่องด้วยบทพูดคนเดียวความยาว 25 นาที แต่บรรยากาศแห่งความสงสัยและความเฉลียวฉลาดของการพลิกกลับอย่างน่าทึ่งกลับทำให้เรื่องหนึ่งถูกตรึงไว้หนึ่งปีผ่านไป คำสารภาพมากมายปรากฏขึ้นโดยแม่ของนาโอกิ (โยชิโนะ คิมูระ) มิซึกิ (ไอ ฮาชิโมโตะ), นาโอกิ และชูยะ วัยรุ่นที่ฆ่าตัวตาย

 มุมมองส่วนตัวและความขัดแย้งเกิดขึ้นเกี่ยวกับแรงจูงใจของผู้กระทำความผิดและความซับซ้อนของแม่ของพวกเขา สิ่งเดียวที่พวกเขามีเหมือนกันคือความซึมซับตนเองของผู้พูดและไม่แยแสต่อความทุกข์ทรมานของผู้อื่น เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำทารุณโหดร้ายของเยาวชนที่โรงเรียน ในบล็อก และในข่าว ทำให้ความรู้สึกเสื่อมถอยทางสังคมทวีความรุนแรงมากขึ้น

แม้จะมีเสรีภาพของสคริปต์กับข้อความเช่นการปรับลําดับของคําสารภาพและเพิ่มฉากที่อธิบายสาเหตุของการกระทําโครงสร้างคล้าย “Rashomon” ยังคงถูกครอบงํา อย่างไรก็ตามตอนจบนั้นดําเนินการได้อย่างยอดเยี่ยมดึงพรมจากใต้ผู้ชมโดยกําหนดทุกสิ่งที่พูดก่อนหน้านี้เกี่ยวกับชีวิตและคุณค่าของมัน ผู้สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้อ้างว่าได้รับอิทธิพลจาก “Vengeance Trilogy” ของปาร์ค ชาน-วุคแต่การแก้แค้นนั้นมีสมองและจิตวิทยามากกว่า

องค์ประกอบและการนำเสนอของภาพยนตร์

เพื่อให้เหมาะกับเนื้อหานากาจิมะจึงใช้สไตล์ที่ต่อต้านผลงานที่มีสีสันและเต็มไปด้วยอารมณ์ในอดีตของเขา (“Kamikaze Girls,” “Memories of Matsuko” และ “Paco and the Magical Book”) ราวกับว่าเวอร์ซาเชได้แลกเปลี่ยนตู้เสื้อผ้าบลิงของเขาสําหรับความเก๋ไก๋แบบมินิมอลของโยจิ ยามาโมโตะ เครื่องแบบนักเรียนและการตกแต่งภายในโรงเรียนที่แห้งแล้งก่อให้เกิดองค์ประกอบที่รุนแรงของสีดําและสีเทาแบบโมโนโครมกับคนผิวขาวดูร์ 

การเคลื่อนไหวช้าที่เกินจริงทําให้การกระทําที่หยาบคายแม้กระทั่งการกระทําที่โหดร้ายสง่างามเหมือนการเต้นรํา การแสดงออกทางความคิดหรือความรู้สึกถูกควบคุม (ยกตัวอย่างโดยคําพูดที่สุภาพอย่างต่อเนื่องของ Moriguchi และเสียงที่ไม่ถูกรบกวน) สไตล์ภาพยนตร์ที่เคร่งขรึมแต่ไม่อาจต้านทานได้นี้กระโหลกกระเดี้ยอย่างมีสติด้วยแขนขาที่ปรากฎบนหน้าจอในขณะที่สะท้อนภูมิทัศน์ทางศีลธรรมที่แห้งแล้งของภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างใกล้ชิด

 GGI ถูกใช้เท่าที่จําเป็นและบรรยากาศเป็นภาพโทรปโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพท้องฟ้าที่มีเมฆมากซึ่งเปลี่ยนจากมืดมนและมืดครึ้มเป็นสีฟ้าสดใสในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ดําเนินไปซึ่งเป็นการแสดงความเคารพต่อ “ช้าง” ของกัส แวน แซงต์เพลงที่ได้รับแรงบันดาลใจจากจิตวิญญาณ “The Wall” ของพิงก์ฟลอยด์ใช้แหล่งข้อมูลที่หลากหลายเช่น บัค กลุ่มป๊อปวัยรุ่น AKB48 และ เรดิโอเฮด เพื่อสร้างอารมณ์ที่เท่ห์และเหนือจริง

สรุป

Confessions ของเท็ตสึยะ นากาชิมะเป็นภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับความโหดร้ายที่วัยรุ่นสามารถกระทำได้และความสุขุมรอบคอบในสังคมญี่ปุ่น โดยมุ่งเน้นที่ความตกตะลึงในระบบของผู้ชม ภาพยนตร์นี้สร้างความตื่นเต้นด้วยการลงโทษที่ครูและตัวเอกใช้ต่อนักเรียนที่มีข้อหาก่ออาชญากรรมที่น่าสะพรึงกลัว นอกจากนี้ยังมีสะท้อนความเกลียดหยามทางสังคมและภาพลักษณ์ของ Mater Dolorosa โดยไม่มีการผ่อนปรน ภาพยนตร์เรียกความสงสัยและเฉลียวฉลาดในการเปิดเผยเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำทารุณโหดร้ายของเยาวชนที่โรงเรียน

ผู้กำกับใช้สไตล์ที่ต่อต้านกับผลงานก่อนหน้า ด้วยการนำเสนอภาพโทรปโดยเฉพาะที่สะท้อนภูมิทัศน์ทางศีลธรรมแห้งแล้ง และใช้เครื่องแบบนักเรียนและการตกแต่งภายในโรงเรียนที่มีสีดำและเทา ทำให้องค์ประกอบที่รุนแรงเด่นชัด การเคลื่อนไหวช้าที่เกินจริงและการแสดงทางความคิดที่ควบคุมเพื่อสร้างความตื่นเต้น ในส่วนของกราฟิก มีการใช้ GGI น้อยมาก และการใช้ภาพท้องฟ้าที่มีเมฆมากเพื่อสื่อถึงอารมณ์ ภาพยนตร์นี้ยังให้ความสนใจในการใช้เสียงและเพลงที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก “The Wall” ของพิงก์ฟลอยด์ อย่างลงตัวเพื่อสร้างอารมณ์ที่เท่ห์และเหนือจริง

ติดตามข่าวสารหนังน่าดูได้ที่ : movies.doodido.com

หรือ ดูหนัง ออนไลน์ได้ฟรีที่ moviesdoofree.com

ขอบคุณแหล่งที่มาเพิ่มเติม : www.hollywoodreporter.com