รีวิว Classic Again จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ
ภาพยนตร์รักโรแมนติก จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ
Classic Again – จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ เป็นภาพยนตร์ไทยที่สร้างมาจากหนังเกาหลีใต้ชื่อดังในอดีตอย่าง The Classic (2003) ที่ได้ยินมาว่าฉบับเกาหลีนี่สุดยอดมากจริงๆ แต่ออกตัวก่อนเลยว่า…เราเองไม่เคยได้ชมต้นฉบับมาก่อน เพราะฉะนั้นทุกอย่างที่เราได้ดูในเรื่องนี้มันจึงใหม่ทั้งหมดเลย ไม่ได้มีการเปรียบเทียบกับต้นฉบับใดๆ ทั้งสิ้นอย่างแน่นอน ก่อนอื่น DooDiDo แนะนำไปอ่านเนื้อเรื่องโดยย่อกันก่อนเลยจ้า
“ทุกครั้งที่แม่อ่านจดหมายและไดอะรี แม่จะต้องเสียน้ำตา จดหมายที่อ่อนหวาน สวยงาม อบอวลไปด้วยกลิ่นอายอดีต รักครั้งแรกของแม่ถูกเก็บอยู่ในกล่องใบนี้”
ประโยคสั้นๆ ที่กลายเป็นจุดกำเนิดเรื่องราวที่อบอวลไปด้วยความรักจาก The Classic คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต (2003) ภาพยนตร์รักที่ ‘คลาสสิก’ สมชื่อของ กวักแจยง ผู้กำกับผู้สร้างจักรวาล ‘ยัยตัวร้าย’ My Sassy Girl (2001) แสดงนำโดย ซนเยจิน ราชินีเมโลดราม่าที่กำลังปลูกต้นรักข้ามพรมแดนกับ ‘สหายผู้กอง’ ในซีรีส์ Crash Landing on You บน Netflix
ล่าสุดกลิ่นอายความทรงจำเมื่อ 17 ปีก่อนกำลังจะถูกปัดฝุ่นกลับมาสร้างความประทับใจให้กับแฟนๆ อีกครั้งในชื่อ Classic Again จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ รับชมพร้อมกันได้ในโรงภาพยนตร์ วันที่ 6 กุมภาพันธ์นี้
Classic Again คือภาพยนตร์เวอร์ชันรีเมกฉบับภาษาไทยที่ว่าด้วยเรื่องราวของ โบต้า (รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร) นักศึกษาสาวที่แอบหลงรัก นน (สุทธิรักษ์ ทรัพย์วิจิตร) อยู่ข้างเดียว เพราะเพื่อนสนิทที่สุดของเธออย่าง ป๊อปปี้ (ชนนิกานต์ เนตรจุ้ย) ก็กำลังมีใจให้นนอยู่เช่นกัน โบต้าจึงทำได้แค่เฝ้ามองนนอยู่ห่างๆ เพียงเท่านั้น แต่แล้ววันหนึ่งโบต้าก็ได้พบกับกล่องใบเก่าที่ ดาหลา (รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร) แม่ของเธอได้เก็บจดหมายที่บรรจุความทรงจำรักครั้งแรกของเธอกับ ขจร (ฐิติภูมิ เตชะอภัยคุณ) ที่ใกล้เคียงกับสิ่งที่โบต้ากำลังเจออยู่จนน่าตกใจเอาไว้
ความรักสามเส้าของคนสองรุ่นกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่โบต้าค่อยๆ ได้ย้อนเวลากลับไปเรียนรู้ความสวยงาม ความเจ็บปวด และการยอมเสียสละเพื่อความรักของคนรุ่นแม่ กลายเป็นบทเรียนสำคัญที่เธอต้องกลับมาตอบคำถามตัวเองให้ได้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรกับความสัมพันธ์อันแสนซับซ้อนที่เกิดขึ้นในครั้งนี้
สปอตไลต์ของเรื่อง Classic Again ถูกฉายไปที่ มิ้นท์-รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร นักแสดงดาวรุ่งจากช่อง 3 ที่เพิ่งมีผลงานละคร ข้ามสีทันดร มาหมาดๆ และมีโอกาสพิสูจน์ตัวเองอย่างต่อเนื่องบนจอภาพยนตร์ กับการรับบทเป็นทั้งโบต้าและดาหลา ตัวละครจากสองยุคที่แตกต่างกันทั้งยุคสมัยและคาแรกเตอร์ส่วนตัว
ซึ่งใน The Classic เวอร์ชันออริจินัลนับว่าเป็นผลงานแจ้งเกิดชิ้นสำคัญของซนเยจินที่ทำเอาไว้อย่างยอดเยี่ยมจนได้รับรางวัลใหญ่จากประเทศเกาหลี ทั้งนักแสดงนำหญิงหน้าใหม่ยอดเยี่ยมจาก Grand Bell Awards ครั้งที่ 40 และ Baeksang Arts Awards ครั้งที่ 39 รวมถึงรางวัลนักแสดงยอดนิยมจากเวที Blue Dragon Film Awards ครั้งที่ 24 อีกด้วย ก่อนที่จะถูกยกย่องให้เป็น ‘ราชินีเมโลดราม่า’ ของเกาหลีมาจนถึงทุกวันนี้
รวมทั้งการได้นักแสดงหนุ่ม นิว-ฐิติภูมิ เตชะอภัยคุณ ที่กำลังฮอตแบบสุดๆ จากซีรีส์ Dark Blue Kiss จูบสุดท้ายเพื่อนายคนเดียว มารับบทเป็น ขจร เด็กบ้านนอกที่ตกหลุมรักลูกสาวนักการเมืองใหญ่ที่เป็นคู่หมั้นของเพื่อนสนิทตัวเอง โดยเป็นบทเดียวกับที่ โชซังวู ผู้รับบทเป็น จุนอา เด็กหนุ่มผู้ยอมเสียสละเพื่อคนรัก ที่หลายคนยังจำการถ่ายทอดอารมณ์ที่ทั้งอบอุ่น สวยงาม เจ็บปวด ที่เขาฝากเอาไว้ในเวอร์ชันต้นฉบับได้มาจนถึงทุกวันนี้
อีกหนึ่งความน่าสนใจที่แฟนๆ หลายคนอยากเห็นคือการตีความฉากประทับใจมากมายที่ทำให้หลายคนต้องยิ้มทั้งน้ำตาออกมาในบริบทของคนไทย ตั้งแต่การเปิดเรื่องด้วยฉากที่จีเฮเปิดหน้าต่างสีขาวเพื่อชมสายรุ้ง ก่อนที่ลมจะพัดจดหมายที่อยู่ในกล่องลับของแม่หล่นลงพื้น และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
ฉากตามหาด้วงขี้วัวของจุนฮาที่นำพาให้เขาได้มาพบกับรักแรกอย่างจูฮี, ฉากหิ่งห้อยยามค่ำคืนที่ถักทอความสัมพันธ์ของทั้งสองให้เหนียวแน่นมากขึ้น และการวิ่งฝ่าสายฝนที่มีเพียงเสื้อคลุมเป็นเครื่องกำบัง อีกหนึ่งฉากสำคัญที่ถูกยกให้เป็นหนึ่งในฉากสุด ‘คลาสสิก’ ตลอดกาลของวงการภาพยนตร์เกาหลี
โดยมี ธัชพงศ์ ศุภศรี ผู้กำกับหน้าใหม่ไฟแรงมารับหน้าที่ตีความและถ่ายทอดความสัมพันธ์ที่ทั้งซับซ้อนและสวยงามในรูปแบบของตัวเอง ที่เขาให้ความเห็นเอาไว้อย่างน่าสนใจว่า
“ทุกคนมีประสบการณ์รักครั้งแรกไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นการได้กลับไปเปิดกล่องความทรงจำนั้นขึ้นมาอีกครั้งจะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน อย่างแน่นอน”
ขอรีวิวสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงคนนึงที่ได้บังเอิญเจอจดหมายของแม่ เธอจึงรับรู้เรื่องราวความรักในอดีตของแม่เธอ และมันดันบังเอิญ เหมือนกับเหตุการณ์ที่เธอพบเจอในปัจจุบันยังไงยังงั้น
และเรื่องนี้เรามองว่ามันแอบเชยอยู่นะ คือการที่เอาหนังดังในอดีตมาทำใหม่ เรามองว่าก็ไม่จำเป็นต้องให้เรื่องราวมันเชยขนาดนั้นก็ได้ ในเรื่องของคำพูดบางอย่างยังพอเข้าใจได้ แต่การดำเนินเรื่องมันเชยไป อะไรที่คุณคิดว่าจะเจอในหนังรักสักเรื่อง ให้เลย 90% ต้องมีแน่ๆ แถมเนื้อเรื่องยังเดาง่ายเกินไป แทบจะเดาได้เป็นฉากๆ เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เลยกลายเป็นไม่เซอร์ไพรส์อะไรเลย เลยคิดว่าไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่
หนังมีความพยายามมากเกินไป พยายามยัดฉากหวานๆ เข้ามา พยายามยัดคำพูดเลี่ยนๆ เติมมา ในสถานการณ์เหล่านั้นที่แบบ มันโคตรจะไม่ธรรมชาติเลยอะ มันดูเกินไปมาก แทนที่มันจะซึ้ง ฟินจิกเบาะ มันกลายเป็นตลกไปเลยอะ รู้สึกผิดเลยบางฉากนั่งหัวเราะออกมา และเป็นแบบนี้ตลอดทั้งเรื่องจริงๆ หลายสถานการณ์ที่จะพาเราไปยังเรื่องราวเหล่านั้นมันนอกจากจะไม่ซึ้งแล้ว มันยังไม่อินด้วย หาจุดพีคหรือฉากจำของหนังไม่ได้จริงๆ ยิ่งฉาก “นอกจากรักคุณแล้วผมไม่เก่งอะไรเลย” คุ้นๆ มะ เรามองว่ามันเลี่ยนไป
มาทางด้านนักแสดงที่แบบดูไม่เป็นธรรมชาติของนักแสดง เล่นกันเวอร์มากไป อารมณ์ของนักแสดงล้นมาก เลยทำให้เราไม่อินด้วยเลย โดยเฉพาะพระเอกในยุคของแม่ที่แบบดูตลก นายทำให้เราไม่อินกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลย แต่นักแสดงที่น่าชื่นชมที่สุดคือ มิ้นท์ รัญชน์วรี ที่นอกจากจะสวยละน่ารัก ตัวเธอก็รับบทจากสองวัยเลย ทีตอนแรกคิดว่าคนละคน พอมาดูไปดูมาคนเดียวกันนี่หว่า จากทั้งหมดทั้งมวลนักแสดงเธอเนี่ยแหละเล่นดีสุดแล้ว
แต่สิ่งที่เราชอบที่สุดในเรื่องนี้คืองานด้านภาพ ต้องยอมรับว่างานภาพสวยจริงๆ จ้า โดยเฉพาะฉากต่างๆ ที่เล่นกับฝนตกมันสวยงามมากถึงมากที่สุดเลย มันคือไม่กี่สิ่งที่ทำให้เราสนใจในตัวภาพยนตร์ ภาพเด่นกว่าเนื้อหามาก คือรองานภาพสวยๆ มากกว่า ตื่นเต้นกับฝนมากกว่านักแสดงอินเลิฟกัน โลเคชั่นที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ก็สวยจริงๆ ถือว่าใช้คุ้มอยู่นะ
สรุปแล้ว Classic Again จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ เป็นหนังที่เค้าโครงเรื่องทั้งหมดจริงๆ น่าสนใจนะ แต่นำเสนอออกมาได้แบบไม่อิน ไม่ซึ้ง ไม่ธรรมชาติ ไม่อะไรเลย ด้วยองค์ประกอบหลายๆ อย่าง สิ่งที่ทำให้เราอยู่กับหนังได้คือตัวนางเอก มิ้นท์ รัญชน์รวี กับงานด้านภาพเท่านั้น! เลยขออนุญาตให้ 5.5/10 ก็แล้วกัน
ติดตามข่าวสารทั่วโลกทาง DooDiDo.com อัพเดตก่อนใครทุกวัน
แหล่งที่มา : thestandard.co, movie.kapook.com, movie.thaiware.com
